Obowiązki i przywileje kupców
Kupcy (Kaufmann) podlegają prawu handlowemu, które w ich przypadku ma pierwszeństwo wobec prawa cywilnego. Prawo handlowe zawiera dodatkowe prawa i obowiązki. Oprócz dokonywania obowiązkowych wpisów w rejestrze handlowym kupiec musi i może też występować pod firmą (Firma) - a więc nazwą przedsiębiorstwa, używać listów handlowych (Geschäftsbrief) oraz prowadzić podwójną księgowość.
* Kupiec
* Firma
Do przywilejów kupców należą:
* większa swoboda przy zawieraniu umów
* zasada, że świadczenia kupca są zawsze odpłatne, nawet jeżeli nie zostało to uregulowane
* szybsze zakończenie transakcji przez krótkie terminy na reklamację oraz przedawnienie roszczeń
* większa ochrona dobrej wiary kupca
Stroną transakcji handlowych (Handelsgeschäft) mogą być tylko kupcy, w niektórych przypadkach wystarczy, że jedna strona jest kupcem. Do transakcji handlowych należy przykładowo handlowa umowa kupna (Handelskauf), komis (Kommissionsgeschäft), transport (Frachtgeschäft), spedycja (Speditionsgeschäft), skład (Lagergeschäft) oraz handel morski (Seehandel). Tylko kupcy mogą się też powołać na zwyczaj handlowy (Handelsbrauch). Inne przywileje kupców to rejestracja przedstawicielstw (Niederlassung), ograniczenie odpowiedzialności cywilnej w razie wstąpienia, przejęcia lub dziedziczenia przedsiębiorstwa, udzielenie prokury (Prokura) lub pełnomocnictwa handlowego (Handlungsvollmacht) lub posłużenie się przedstawicielem handlowym (Handelsvertreter), maklerem handlowym (Handelsmakler) lub dealerem (Vertragshändler).
Dalszym przywilejem kupców jest zawarcie umowy za pomocą kupieckiego pisma potwierdzającego (kaufmännisches Bestätigungsschreiben). Kupcy wobec siebie muszą stosować staranność porządnego kupca (Sorgfalt eines ordentlichen Kaufmanns) i kontrahent może żądać odszkodowania za naruszenie tego obowiązku. Kupcy mają większą swobodę przy zawieraniu umów, ograniczenia kodeksu cywilnego w dużej mierze nie mają zastosowania – w szczególności w ramach ogólnych warunków umowy (Allgemeine Geschäftsbedigungen). Wymogi formalne kodeksu cywilnego często nie mają zastosowania wobec kupców, przykładowo przy poręczeniu (Bürgschaft). Kupiec od innego kupca może żądać wcześniej i wyższe odsetki za zwłokę (Verzugszinsen) oraz odsetki od wymagalności (Fälligkeitszinsen). Kupiec może żądać od innego kupca rynkowe wynagrodzenie za niektóre świadczenie, nawet jeżeli druga strona nie zleciła tych czynności. Kupcy mogą cedować roszczenia, nawet jeżeli w umowie wykluczyli taką możliwość, oraz prowadzić bieżący rachunek kontokurent (Kontokorrent). W prawie handlowym są też przewidziane ułatwienia przy nabycie w dobrej wierze (gutgläubiger Erwerb) oraz szczególne papiery wartościowe dla kupców ułatwiające handel towarami oraz roszczeniami. Często roszczenia pomiędzy kupcami szybciej się przedawniają i też czas na reklamacje z tytułu wad (Mängelrüge) jest wyjątkowo krótki. Kupcy mogą kierować pozwy do izb dla spraw handlowych (Kammer für Handelssachen) przy sądach okręgowych (Landgericht).